آنقدر که با دیدن این صحنه‌های غریب و مکرر با خودم می گویم؛ مگر این روزها گرما ترمز نبریده و برق روزهای پُرنوسانی را پشت‌سر نمی‌گذارد؟
مگر مراعات نباید سرلوحه مشترکین خانگی و صنعتی باشد؟
مگر نباید با صرفه‌جویی از پیک تابستان عبور کنیم؟
پس حرف حساب این ساختمان‌های پُرطمطراق که گویا چیزی از نوسان نشنیده‌اند، چیست؟
در وهله اول خطابم صاحبان این بلندمرتبه‌ها هستند که منفعت شخصی را ترجیح داده‌اند و با بی‌خیالی، برق، این سرمایه ملی را به باد می‌دهند و غم‌شان نیست. همان‌ها که هزینه‌ی اشراف‌گری‌شان را پرداخت می کنند و باکی از وظیفه شرعی - انسانی ندارند.
و از سوی دیگر چشم به متولیان امور دوخته‌ام. مسئولینی که باید با برقراری اکیپ‌های شبانه و سرکشی از کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر، به این بریز و بپاش‌ها پایان بدهند و عدالت را برقرار تا شاید این بلندمرتبه‌ها کوتاه بیایند.
به امید روزی که هر شهروند، مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را فراموش نکند و منفعت جمع را ارجح بداند و خودخواه نباشد.
نویسنده: حسین احمدی
نظر شما